Πάνω σε ένα ύψωμα που βρέχεται από τα ήρεμα νερά του Αμβρακικού κόλπου βρίσκεται το κάστρο της Βόνιτσας. Αποτελείται από τρία διαζώματα, το άκρο κάστρο και έχει σχήμα ωοειδές. Το μεγαλύτερο μέρος των οχυρωματικών του έργων και κτισμάτων σχεδιάστηκε από Βενετούς μηχανικούς κυρίως πάνω στα παλιά βυζαντινά ερειπωμένα τείχη, διευρύνθηκε και καθώς δείχνουν τα σχέδια με τις αλλεπάλληλες φάσεις που βρίσκονται στο Κρατικό αρχείο της Βενετίας, μετατράπηκε σε ένα πανίσχυρο φρουριακό συγκρότημα, απόρθητο από ξηρά και θάλασσα.
Για τους βενετούς τα φρούρια της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου αποτελούσαν στρατηγικά σημεία, που εξυπηρετούσαν την οικονομική και στρατιωτική πολιτική τους στο Ιόνιο. Τα τρία φρούρια στην είσοδο του Αμβρακικού, της Πρέβεζας, της Βόνιτσας και της Αγίας Μαύρας (Λευκάδα) διευθύνονταν από Βενετό Προβλεπτή.
Ανηφορίζοντας κάτω από τον ήλιο, μπαίνετε από την πύλη που σας δέχεται για να περιπλανηθείτε σε λίγο γοητευμένοι στα στενά του κάστρου. Η βαθιά σιγή ταράζεται που και που από ξαφνικά πετάγματα πουλιών. Όλα παραδομένα στη φθορά και το διαβρωτικό έργο του χρόνου. Θα δείτε μοναχικούς και άσκεπους τοίχους, τοξωτές πύλες, προμαχώνες, πύργους, κατοικίες αξιωματικών, στρατώνες, δεξαμενές, αποθήκες, θα δείτε την ακρόπολη, στην κορυφή του υψώματος και ένα κτίριο σχεδόν κυκλικού σχήματος, το οποίο σήμερα είναι εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία Σοφία. Μεταξύ του φρουρίου και της θάλασσας, πάνω στο βράχο, διακρίνει κανείς φραγκοσυκιές, αυτά τα θαμνώδη ακανθωτά φυτά-επινόηση βενετσιάνικη-για να εμποδίζουν την εύκολη προσέγγιση στο κάστρο. Απ’ τις επάλξεις του κάστρου φαίνεται κάτω στον κάμπο ένα μικρό, αλλά επιβλητικό οχυρό, το οποίο στέκεται ακόμα όρθιο, σχεδόν άθικτο απ’ τους αιώνες. Απ’ το κάστρο μπορείτε να θαυμάσετε μια θέα συναρπαστική κι ένα φανταστικό ηλιοβασίλεμα στο Ιόνιο, στη γλώσσα του Ακτίου. Ένας Άγγλος περιηγητής είχε σημειώσει: ‘’Δεν υπάρχει πένα ή γραφίδα ικανή να περιγράψει την εικόνα’'
Το κάστρο προστατευόταν από τριπλή σειρά τειχών, με προμαχώνες, πύργους, πολεμίστρες, θυρίδες και παράθυρα από όπου οι βιγλάτορες παρακολουθούσαν αδιάκοπα ότι συνέβαινε.Στο βόρειο τμήμα των τειχών βρίσκεται μια ακόμη πύλη η οποία οδηγεί στη θάλασσα. Αν και οι περισσότεροι ηλικιωμένοι από τους κατοίκους της Βόνιτσας έχουν την πεποίθηση ότι στο κάστρο υπάρχει υπόγεια στοά, η οποία οδηγεί στο λιμάνι και μέσω αυτής γινόταν αθέατα ,σε περίπτωση πολιορκίας, η τροφοδοσία του κάστρου, τέτοια στοά δεν βρέθηκε πουθενά. Ίσως παλαιότερα να υπήρχε, σήμερα όμως μόνο στις διηγήσεις των ηλικιωμένων παραμένει υπαρκτή. Στην κορυφή του υψώματος όπου είναι χτισμένο το κάστρο υπάρχει ένα μικρό οχυρό με χαμηλά τείχη το οποίο αποτελούσε την ακρόπολη του, χώρο τελευταίας και απεγνωσμένης άμυνας, σε περίπτωση που οι εχθροί κατάφερναν να πατήσουν το φρούριο. Αυτό το μικρό οχυρό λειτουργούσε και ως νοσοκομείο για την περιποίηση των τραυματιών. Βορειοδυτικά της ακρόπολης ορθώνεται ένα κτίριο σχεδόν κυκλικό το οποίο σήμερα είναι ναός αφιερωμένος στην αγία Σοφία, ενώ λίγα βήματα πιο πέρα σώζεται ένα κτίριο, με οροφή που εσωτερικά στηρίζεται σε τόξα, το οποίο κάποτε θα πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί σαν αποθήκη.
Εξετάζοντας προσεκτικά το κάστρο διαπιστώνει κανείς ότι ο αρχιτέκτονας ενέταξε στο σχέδιο του και αξιοποίησε όλες τις ανωμαλίες του βράχου και κατάφερε να εξασφαλίσει το φρούριο από στεριά και θάλασσα και να το καταστήσει απρόσβλητο ακόμη και αν το υπερασπιζόταν μικρή φρουρά.
Γενικά, είναι φανερό τόσο από προηγούμενες προσπάθειες όσο και από την επιθυμία των κατοίκων της πόλης ότι υπάρχει διάθεση αξιοποίησης του, τουριστικής κυρίως μια και συγκεντρώνει το ενδιαφέρον των επισκεπτών. Όμως χρειάζεται σοβαρή δουλειά για την ανάδειξη του, τόσο την πολιτική όσο και την ιστορική…
O Δημήτριος Πανταζής γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, μετακόμισε στην Ελλάδα το 1986 και το 2004 έγινε ιδιοκτήτης του σταθμού φυσικού αερίου και πετρελαίου στην Βόνιτσα. Από το 2006, εφοδιάζει με καύσιμα και λιπαντικά τα σκάφη στο λιμάνι της Βόνιτσας και τις μαρίνες στο Άκτιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου