Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως δεν θα ξανακάνω παράπονα και θα σταματήσω να είμαι γκρινιάρα …Μου είπα ψέματα!!!
Χθες ήταν ο 13ος Ημιμαραθώνιος δρόμος Ακτίου – Βόνιτσας..Φέτος μετά από πάρα πολλά χρόνια απουσίας βρέθηκα ξανά στη διοργάνωση προκειμένου να στηρίξω το θεσμό……
Όσο πλησίαζα προς το σημείου τερματισμού των αθλητών…οι απογοητεύσεις διαδέχονταν η μία την άλλη…είχα την εντύπωση πως στρίβοντας στα φανάρια θα έβλεπα τον κόσμο παρατεταγμένο να χειροκροτεί και να εμψυχώνει τους αθλητές….ω του θαύματος ..δεν ήταν ΚΑΝΕΙΣ…το γράφω και αδυνατώ να το πιστέψω… επειδή όμως δεν θέλω να είμαι άδικη ..εντόπισα μια παρέα ηλικιωμένων που κάθονταν σε ένα καφενείο 50 μέτρα πριν το τέλος της διαδρομής και κάθε φορά που περνούσε ένας αθλητής τον χειροκροτούσαν και του φώναζαν «μπράβο»,,,,, μπράβο και από μένα λοιπόν σε αυτή την παρέα που για δευτερόλεπτα με βοήθησαν να ξεπεράσω την ντροπή που αισθάνθηκα όταν συνειδητοποίησα ότι η Βόνιτσα απουσιάζει παντελώς από ένα τέτοιο θεσμό. Παντελώς όμως..είμαι σίγουρη πως με θεωρείτε υπερβολική…ας βγει κάποιος να με διαψεύσει…
Ο επίσημος πληθυσμός της Βόνιτσας σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 4.100 άτομα ….και αναρωτιέμαι που ήταν ο κόσμος; Και αναρωτιέμαι ξανά και ξανά κ δεν το χωράει το μυαλό μου πως στο σημείο Τερματισμού υπήρχαν περίπου 100 άτομα εκ των οποίων οι 90 ήταν οι αθλητές που είχαν ήδη τερματίσει….που ήταν οι γονείς με τα παιδιά τους;;; Στο Δημοτικό πρέπει να φοιτούν τουλάχιστον 200 παιδιά, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο άλλα τόσα…..έχουμε την απαίτηση τα παιδιά μας να μένουν μακριά από «ουσίες κ οινοπνεύματα» ….προσπαθώ ειλικρινά να καταλάβω πως θα συμβεί αυτό εάν ο ίδιος ο γονέας απουσιάζει από αυτή τη διαπαιδαγώγηση του παιδιού του;;; Α.αα.α..α….φταίει ο δάσκαλος που δεν πήρε τα παιδιά να πάνε να παρακολουθήσουν τα Άκτια.. ..αυτό είναι ή μάλλον αυτό άκουσα καθώς στεκόμουν σε μια ακρούλα χειροκροτώντας τους αθλητές…Φταίει ο Δάσκαλος κ όχι ο γονέας…ωραία λοιπόν.. μου λύθηκε και αυτή η απορία!!
Μάλλον πρέπει να σταματήσω εδώ…αρκετά είπα και ίσως κατηγορηθώ γι’ αυτό..δεν σας κρύβω ότι θα ήθελα να γράψω και για την οργάνωση του αγώνα η οποία επιεικώς ήταν απαράδεκτη αλλά ας το κάνεις κάποιος άλλος… Ένας άνθρωπος ανέλαβε ολόκληρο θεσμό τι να σου κάνει ο έρμος;;;
Κλείνοντας να συγχαρώ όλους τους αθλητές και κυρίως τα παιδιά της Βόνιτσας που έτρεξαν και τερμάτισαν με επιτυχία!!
Νομίζω πως στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθώ και στον Αντρέα τον Πάτση ο οποίος πήρε μέρος στο «Σπάρταθλο» τον ετήσιο διεθνή αγώνα υπερμαραθωνίου δρόμου 245,3 χιλιομέτρων , που διεξάγεται στην Ελλάδα από το 1983 και τερμάτισε νικητής στην 69η θέση με χρόνο 34 ώρες και 8 λεπτά. Συγχαρητήρια Αντρέα
ΑΛΕΞΙΑ ΧΑΣΑΚΗ 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου