Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

ΓΕΦΥΡΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ."ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΡΟΜΟΣ" του Παντελή Βούλγαρη


Δευτέρα, 16 Μάιος στις 8:30 μ.μ. - 17 Μάιος στις 10:30 π.μ.
Όλα είναι δρόμος ….μια φράση που θα περιέγραφε απόλυτα το δικό μας Θανάση. Το Θανάση Βέγγο που στη μνήμη του είναι αφιερωμένη η προβολή της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη από την Κινηματογραφική μας Ομάδα ,τη Δευτέρα 16 Μαΐου 2011 κι ώρα 8:30 μμ στο Δημοτικό Σχολείο Βόνιτσας.
Τρεις ιστορίες με ένα κοινό παρονομαστή.
Ένας αρχαιολόγος μετά από μια πρόσφατη ανακάλυψη, αναζητά τους φίλους και συναδέλφους του γιου του που αυτοκτόνησε στ...ο στρατό πριν από ένα χρόνο.
Μια ομάδα ορνιθολόγων πηγαίνει στο Δέλτα του Έβρου για να παρατηρήσουν την τελευταία νανόχηνα που έχει καταφύγει στο ποτάμι, με τη βοήθεια ενός ηλικιωμένου θηροφύλακα.
Ένας μεσήλικας εργοστασιάρχης καταφεύγει στα μπουζούκια της επαρχίας και πίνει για να ξεχάσει καθώς η σύζυγός του πήρε τα δυο μικρά παιδιά τους και τον εγκατέλειψε.
Όλα είναι δρόμος. Είναι μονοπάτια που πρέπει να διανύσουμε, η επιλέγουμε να διανύσουμε και μερικά από αυτά κρύβουν τη μοναξιά. Είναι της μοίρας; Υπάρχει μοίρα; Χωρίς τη μοναξιά όμως γίνεται να εκτιμήσουμε την συντροφιά; Όλα είναι δρόμος. Κάτι ατελείωτο. Έτσι φαίνεται να είναι και η μοναξιά. Και είναι κάτι από το οποίο δε γίνεται να σωθούμε μόνοι μας. Αναγκαστικά πρέπει να βρεθεί κάποιος να μας σώσει. Όλα είναι δρόμος, δηλαδή ένα διαρκές ταξίδι και τότε προορισμός τι είναι; Ο θάνατος; Η μοναξιά είναι αδιάκριτη, χτυπάει τόσο τους καλλιεργημένους ανθρώπους (καθηγητής στο πρώτο κομμάτι), όσο και τους πιο λαϊκούς (τρίτο κομμάτι). Υπάρχει παντού. Τόσο στον πολιτισμό (Θεσσαλονίκη) τόσο και μακριά από αυτόν (Έβρος).
Αρκετά απαισιόδοξη ως ταινία. Δεν αφήνει ίχνη ελπίδας. Οι διάλογοι λίγο αφύσικοι, το ίδιο και οι κινήσεις-αντιδράσεις των ηθοποιών. Όμως Βούλγαρης είναι αυτός. Κάτι ξέρει παραπάνω. Στο τελευταίο μέρος έχουμε και μια δόση χιούμορ. Βιετνάμ. Ωραίο όνομα για ξενυχτάδικο. Και εκεί όλα λίμπα είχαν γίνει. Η Βουλγάρα λέει στον τύπο «σ’ αγκαπώ» Πόσο κακή επιλογή λέξης. Λάθος λέξη από λάθος στόμα. Σίγουρα ο τύπος θα ήθελε να ακούσει αυτήν τη λέξη από τη γυναίκα του. Τώρα νιώθει ακόμη πιο άσχημα. Μόνο που δε νιώθει μόνο μοναξιά αλλά θλίψη και μετάνοια. Ένα λάθος το πλήρωσε με μοναξιά για το υπόλοιπο της ζωής του. Πολύ σκληρό. Γιατί όμως να τον συγχωρήσει η γυναίκα του, αφού την απάτησε. Είχε και αυτή δίκιο. Ήταν σκληρή; Σε συνηθισμένα πλαίσια.
Και ο Βέγγος ήταν σκληρός και μάλλον ήταν παρατραβηγμένο αυτό που έκανε. Μπορεί η μοναξιά να τον τρέλανε στο κάτω. Αυτός όμως επέλεξε τη μοναξιά του. Όταν όμως η μοναξιά είναι επιλογή μας είναι πιο εύκολο να συνηθιστεί και είναι πιο ευπρόσδεκτη; Δε νομίζω. Μάλλον είναι αφελές να νομίζουμε πως μπορούμε να επιλέξουμε τη μοναξιά μας. Είμαστε θύματα της. Αυτή μας επιλέγει. Κάποιοι νομίζουν όμως πως δε γνωρίζουν τη μοναξιά. Λάθος. Απλώς δεν έχουν χρόνο να το συνειδητοποιήσουν. Με τόσο φορτωμένο πρόγραμμα όλοι μας, δεν προλαβαίνουμε να τη δούμε. Όμως είναι εκεί. Και όταν νιώθουμε πως κάτι λείπει από τη ζωή μας, νιώθουμε πως κάτι δεν πάει καλά, όταν τα βρίσκουμε όλα βαρετά, τότε πρόκειται για τα σημάδια της παρουσίας της. Όλα τα παραπάνω είναι απλώς μεγάλα λόγια και βαρύγδουπες θεωρίες. Ένα πράγμα είναι αλήθεια. Η μοναξιά είναι κόλαση, αβάστακτη, αδιέξοδο, και όσο καλός σκηνοθέτης και να είναι κάποιος δε μπορεί να μεταφέρει ούτε στο ελάχιστο την ένταση και απελπισία της στην οθόνη.
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης
Σενάριο: Παντελής Βούλγαρης, Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Hθοποιοί: Θανάσης Βέγγος, Γιώργος Αρμένης, Δημήτρης Καταλειφός, Κώστας Καζανάς, Στέλλα Καζάζη, Χριστόδουλος Στυλιανού, Ανέστης Χρυσάφης


 
                            Δημοτικό Σχολείο Βόνιτσας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου